Samochody dostawcze

W ostatnią niedzielę (14.09) samochody użytkowe nie mieściły się na placu. Gdyby jeszcze byli kupcy... Z nimi było jednak krucho. Sporo osób interesowało się Mercedesami (głównie Vito i Sprinter), były to jednak drogie samochody dostawcze pochodzące z przełomu ubiegłej i obecnej dekady oraz młodsze. To samo można powiedzieć o oferowanych: VW LT, Peugeotach Boxerach i Renault Masterach.

W Polsce ten dostawczy Opel dopiero od niedawna zyskuje na popularności, co jest głównie rezultatem wzmożonego importu prywatnego. Plusy ocenianego przez nas Opla to: funkcjonalność, stabilność w prowadzeniu wynikająca z dobrze zestrojonego zawieszenia i trwałe silniki. Bolączki z którymi muszą zmagać się ci, którzy kupili samochody dostawcze tej marki to z kolei: spore zużycie paliwa w mieście, duża hałaśliwość silników oraz szybkie zużycie niektórych elementów zawieszenia.

Z końcem wakacji skończyły się pustki w ciężarowo-dostawczej części tutejszej giełdy i wróciła podażowa obfitość. W pierwszą wrześniową niedzielę pojawiło się tu około setki samochodów użytkowych, czyli nawet trochę więcej, niż mógł zmieścić przewidziany dla nich plac. W rezultacie część dostawczaków stała przy osobówkach i na poboczach przygiełdowych dróg.

W nowoczesnych samochodach dostawczych stosuje się elektroniczne elementy bezpieczeństwa czynnego, czyli chroniące przed kolizją bądź wypadkiem, takie same jak w autach osobowych. Niektóre rozwiązania są jednak bardziej zaawansowane, bo uwzględniają masę ładunku i jego rozmieszczenie (Renault) albo podłączenie przyczepy (Mercedes). W dostawczych Mercedesach ESP może być wzbogacone o przydatną funkcję stabilizacji toru jazdy przyczepy. Jest ona seryjna w Vito i Viano z napędem 4x4 oraz z hakami holowniczymi i elektrycznymi gniazdami do podłączenia przyczep. Najważniejszy czujnik ESP, prędkości żyroskopowej (czyli obrotu wokół osi pionowej), wykrywa zarzucanie samochodu spowodowane groźnym, wahadłowym ruchem przyczepy. System nieustannie porównuje rzeczywisty tor jazdy przyczepy z torem wyznaczonym przez ruchy kierownicy. W razie niezgodności naprzemiennie uruchamia hamulce przy przednich kołach. Równocześnie następuje redukcja momentu obrotowego silnika, tzn. odjęcie gazu, co dodatkowo zmniejsza prędkość zestawu.

Zbliża się największa w tym roku wystawa pojazdów użytkowych - targi IAA Nutzfahrzeuge w niemieckim Hanowerze. Tegoroczna, 62. edycja odbywającej się co dwa lata imprezy potrwa od 25 września do 2 października. Swój udział w wystawie zapowiedziało 1,2 tys. wystawców z ponad 40 krajów. Organizatorzy spodziewają się ponad 250 tys. Tradycyjnie na IAA prezentowane będą m.in. samochody ciężarowe, ciągniki siodłowe, pojazdy ze specjalistycznymi zabudowami, dostawczaki, naczepy oraz przyczepy.

Ostatnio na podlubelskiej giełdzie najwięcej wystawianych jest samochodów użytkowych produkcji francuskiej i włoskiej. Dostawczaki w różnych rozmiarach, począwszy od Fiata Doblo i na Renault Masterze kończąc, można tu kupić, wybierając co tydzień wśród co najmniej kilku podobnych egzemplarzy. Zachęcające są ich ceny.

Spory wybór zadbanych i niedrogich egzemplarzy - tak wyglądała niedzielna oferta małych samochodów dostawczych na podpoznańskiej giełdzie. Wyjątek in minus stanowiły wystawione na placu dwa wiekowe, wyglądające na wraki Citroeny C15.

Ford Courier od pewnego czasu jest odkrywany na nowo. Egzemplarzy na giełdach i w komisach jest sporo, a ceny niezbyt wygórowane. Nie oznacza to, że każde oferowane auto można brać w ciemno. Forda sprawdziliśmy podczas naszego testu. W naszej ocenie do zalet tego dostawczaka należą: ekonomiczny silnik, zwrotność i funkcjonalność oraz spora dostępność tanich części zamiennych. Minusy testowanego Forda to z kolei: wycieki oleju ze skrzyni biegów, bogie wyposażenie pojazdów na rynku wtórnym i hałas w kabinie.

Tego lata do sprzedaży w Polsce wszedł Hyundai H-1 drugiej generacji. Samochody dostawcze tej marki występują w dwóch wersjach objętości ładowni: 3,5 i 5,2 m sześc. Ta pierwsza odmiana pojawia się z pięcio- lub sześciomiejscową kabiną, druga może mieć szoferkę dwu- lub trzymiejscową. W naszej ocenie zaletami Hyundaia są: dwoje bocznych drzwi przesuwnych i mata podłogowa ładowni w standardzie, miękkie tworzywo deski rozdzielczej i dobra zwrotność. Minusy dostawczaka to z kolei: brak w standardzie regulacji lusterek bocznych z wnętrza kabiny, kąt otwarcia tylnych drzwi ograniczony do 90 stopni oraz niewygłuszona przegroda pomiędzy kabiną a ładownią.

Na tutejszym placu widać już pierwsze symptomy powakacyjnego ożywienia. Dopisali zarówno sprzedający, jak i potencjalni klienci. W niedzielę plac był zastawiony używanymi dostawczakami, głównie z zabudowami typu furgon. Kupujący mieli spory wybór wśród młodszych rocznikowo, dobrze utrzymanych modeli. Kilkunastoletnich używek było mało i w większości wykazywały oznaki sporego zużycia.

Vw Transporter aktualnej, piątej generacji to jeden z droższych dostawczaków średniej wielkości na rynku wtórnym. Jednak popyt jest na niego spory. T5 z mniejszym ropniakiem 1.9 TDI (dostępny jest też z motorem 2.5 TDI) jest mało awaryjny. Inne zalety, którymi charakteryzują się te samochody dostawcze to: skuteczne hamulce, bezawaryjne skrzynie biegów, tolerancja na ON gorszej jakości, niskie spalanie oraz bogate wyposażenie. Minusy Volkswagena to z kolei: materiały wykończeniowe niskiej jakości, awarie przedniego zawieszenia, drogi serwis i wysokie ceny używanych egzemplarzy.

60 lat temu Volkswagen zbudował prototyp modelu Transporter - auta, które stało się jednym z najpopularniejszych dostawczaków na świecie. Inicjatorem przedsięwzięcia był Ben Pon, holenderski importer osobowych Volkswagenów. W 1947 roku zasugerował fabryce w Wolfsburgu produkcję taniego pojazdu dostawczego na podzespołach Garbusa.