Przyjęcie protokołu to dopiero pierwszy i niezbędny krok w drodze do przejścia z dokumentacji papierowej na elektroniczną. Teraz trzeba poczekać na wdrożenie systemu, uzgodnienie procedur i ich realizacji.

Protokół e-CMR, dodano do konwencji w lutym 2008 r., a wszedł on w życie 5 czerwca 2011 r. W praktyce e-CMR został po raz pierwszy wykorzystany na początku roku 2017, w transporcie pomiędzy Hiszpanią i Francją (źródło: iru.org).

Do korzyści płynących z dygitalizacji nie trzeba nikogo przekonywać. E-CMR zachowuje wszystkie korzyści jakie wiążą się z dokumentem papierowym CMR. Dodatkowo jednak spowoduje obniżenie kosztów obsługi oraz zwiększy przejrzystość. Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego (IRU) jako najważniejsze zalety wprowadzenia e-CMR podkreśla: Niższe koszty - koszty obsługi mogą być nawet trzy do czterech razy niższe; - szybsza administracja dzięki ograniczonemu wprowadzaniu danych, brakowi obsługi papieru, bez faksowania / skanowania / wymiany listów, bez archiwizacji papieru itp.; - szybsze fakturowanie; - zmniejszenie rozbieżności w dostawie i odbiorze; Większa przejrzystość - dokładność danych; - kontrola i monitorowanie przesyłki; - dostęp w czasie rzeczywistym do informacji i dowodu odbioru i dostawy; Elektroniczny list przewozowy powinien również łatwo poddawać się integracji z innymi usługami elektronicznymi wykorzystywanymi przez firmy transportowe, logistyczne oraz ich kontrahentów. Dlatego, w przypadku jego wdrożenia powinny zniknąć problemy z dostarczeniem dokumentów. Powinno to usprawnić proces reklamacyjny, fakturowanie, skrócić czas oczekiwania na płatność.

Na faktyczne wykorzystanie e-CMR przez polskich przewoźników trzeba będzie jeszcze trochę poczekać. Pierwsze kroki zostały jednak już wykonane. Jego wprowadzenie to duże korzyści zarówno dla samych przewoźników, jak i dla ich kontrahentów.